Φαινόταν αρκετά κουρασμένος όταν μπήκε στο δωμάτιο και έριξε το κορμί του στον καναπέ που κάθονται οι θεραπευόμενοι. Χωρίς πολλά πολλά και γνωρίζοντας ότι η πρώτη μου ερώτηση θα είναι πώς έρχεσαι σήμερα ; απάντησε σε ένα αόρατο αλλά γνώριμο ερώτημά που πλέον είχε γίνει δικό του, σε μια προσπάθεια να συνδεθεί με τον εαυτό του. Απάντησε, σε μια επιχείρηση να αναγνωρίσει εν μέσω των φρενηρών ρυθμών της καθημερινότητας, το που βρίσκεται συναισθηματικά. Είμαι εξαντλημένος.
Σκέφτομαι πάντα τι μπορεί να υπάρχει μέσα σε αυτή τη κόπωση. Τι συναισθήματα ανακατεύονται μέσα σε αυτή τη κατάσταση και ποιές ενέργειες οδηγούν τους ανθρώπους να νιώθουν εξαντλημένοι; Προηγείται κάτι άλλο της εξάντλησης; Μήπως πριν κάποιος πει ότι αισθάνεται εξαντλημένος έχει περάσει διάφορα άλλα συναισθήματα τα οποία τα έχει παραγκωνίσει ή τα έχει αγνοήσει;
Πρόσφατα πήρε το μάτι μου ότι η γενιά των mellenials είναι η πιο ανθεκτική γενιά. Λίγες εβδομάδες αργότερα μια άλλη έρευνα έδειχνε ότι είναι η γενιά με τα υψηλότερα ποσοστά κόπωσης και άλλων ψυχικών προβλημάτων. Αναρωτιέμαι αν τέτοιες έρευνες μπορεί και πόσο είναι αντικειμενικές.
Για να είμαι περισσότερο διαυγής στο λόγο μου ο προβληματισμός μου είναι ο εξής: Αυτές οι έρευνες δεν γίνονταν πάντα. Η γενιά του εμφυλίου πολέμου και της κατοχής, παίρνοντας για παράδειγμα την Ελλάδα, δεν είχε αντίστοιχη συμπτωματολογία; Μου φαίνεται λίγο απίθανο άνθρωποι που βίωσαν κακουχίες και τραυματικές αντιξοότητες να μην είναι επίσης εξαντλημένοι, συναισθηματικά καταπονημένοι και μουδιασμένοι. Ισως όμως για τις προηγούμενες γενιές να μην υπήρχαν έρευνες.
Η εξάντληση της γενιάς των Millenial, δεν ξεφύτρωσε απ' το πουθενά. Έχει μια ιστορική διαδρομή που ανάγεται χρόνια πίσω. Πέρα από τις οικονομικές αντιξοότητες που είχε την τυχερή ατυχία να αντιμετωπίσει και τα ματαιωμένα όνειρα της νεαρής ενηλικίωσης, είχε και ένα καλά διαγεγραμμένο χάρτη προσδοκιών και πεποιθήσεων που υπηρέτησε ή έπρεπε να υπηρετήσει.
Μεγαλωμένοι μέσα σε πλαίσια οικογενειακά, σχολικά, σε φροντιστήρια και άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες που έθεταν το πήχη των προσδοκιών υψηλά, έχοντας πάρει την ανατροφή της ανθεκτικότητας, την νουθεσία ότι πρέπει να αντέχεις, η ζωή είναι σκληρή, διαποτίστηκαν και μπολιάστηκαν με την ιδέα που αργά ή γρήγορα οδηγεί στην εξάντληση.
Την εποχή που βλέπουμε να γίνονται μεγάλες οπισθοδρομήσεις σε διάφορα κοινωνικό-πολιτικά επίπεδα, σε αυτή την εποχή παρατηρούμε και ριζοσπαστικές καινοτομίες. Το να δίνει κάποιος φωνή σε αυτό που όλοι έχουν νιώσει κάποια στιγμή στη ζωή τους, το να ονομάζει κανείς ότι αισθάνεται εξαντλημένος, κουρασμένος, καταπονημένος, έχει μια βαρύτητα και μια σημασία.
Σημαίνει ότι πλέον μπορεί να υπάρξει και ο χώρος αλλά και το κουράγιο να συζητήσουμε για το αίσθημα της εξάντλησης και να αναστοχαστούμε για τη χρησιμότητα της απόκρυψης ή της αγνόησης της κούρασης. Να σταθούμε και να αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που τώρα με κάνει να νιώθω κουρασμένος ; Και ίσως αυτή η πρώιμη ερώτηση να βοηθήσει στην αποφυγή της εξάντλησης.
Πιστεύω ότι η εξάντληση είναι το απότοκο της παραγνώρισης συναισθημάτων, όπως η στεναχώρια, ο φόβος, η λύπη, η αίσθηση έλλειψης ή η αποφυγή του αισθήματος της ματαίωσης των ανεκπλήρωτων αναγκών μας. Αν δεν βιώσω την στεναχώρια που συνοδεύει το γεγονός ότι έχασα κάτι σημαντικό για 'μένα, αν αγνοήσω την ανάγκη μου για ευχάριστες δραστηριότητες και οικοδομήσω ένα πλέγμα πεποιθήσεων που λέει Δεν έχω ανάγκη εγω, Θα τα καταφέρω, Είμαι μαθημένος στα δύσκολα, η εξάντληση θα είναι μια χρόνια πανδημία της γενιάς των Millenial.
Κατά τη γνώμη μου, σε αυτή τη γενιά εναποτίθεται η τύχη να φροντίσει να αλλάξει τη κληρονομιά δυσλειτουργικών πεποιθήσεων και προκαταλήψεων που κάποτε μπορεί να εξυπηρέτησαν έναν αγώνα επιβίωσης. Πέρα όμως από επιβίωση μείζονας στόχος της ανθρωπότητας ήταν και η ευδαιμονία όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου