Δεν έχουμε αρκετές επετείους στη ζωή μας. Πριν 3 ημέρες το google photos, μου "πέταξε" κάποιες φωτογραφίες που είχα βγάλει όταν για πρώτη φορά μπήκα με τα δικά μου κλειδιά στο γραφείο όπου θα προσπαθούσα να ξεκινήσω την επαγγελματική μου διαδρομή. Ήταν ένας χώρος άδειος από έπιπλα και άλλα διακοσμητικά αλλά φρεσκοβαμμένος. Τα αλουμίνια των παραθύρων είχαν ακόμη πάνω τους τα αυτοκόλλητα της εταιρείας κατασκευής. Όλα ήταν τόσο καινούρια και τόσο πρωτόγνωρα για 'μένα που ένιωθα φόβο ακόμη και να ξεκολλήσω αυτά τα αυτοκόλλητα από τα παράθυρα.
Βλέποντας αυτές τις αναμνηστικές φωτογραφίες ένιωσα μια έκπληξη. Έχουν συμπληρωθεί ακριβώς τέσσερα χρόνια από την έναρξη αυτού του εγχειρήματος. Φορτισμένος από αυτή την αναμνηστική επίσκεψη, που η τεχνολογία είχε προετοιμάσει για 'μένα και με έπιασε απροετοίμαστο, σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή στιγμή να αφιερώσω χρόνο και να αναστοχαστώ αυτή τη πορεία.
Σκέφτηκα λοιπόν ότι ίσως, δεν γιορτάζουμε αρκετά τις επετείους. Ζούμε μέσα σε ρυθμούς γρήγορους όπου προάγονται η παραγωγικότητα και η διαρκής εξέλιξη ως αξίες έναντι της απόλαυσης και της ευγνωμοσύνης. Ο καθημερινός μας χώρος και χρόνος καταλαμβάνεται από δραστηριότητες. Οι δραστηριότητες που κάνουμε ακόμη και αυτές που στοχεύουν στην ενίσχυση της πνευματικής και σωματικής μας υγείας, αποσπούν πολύ συχνά τη προσοχή μας από επιτεύγματα που έχουμε κατορθώσει. Παραμερίζουμε τη προσοχή μας από την αίσθηση της ευγνωμοσύνης και της σύνδεσης με την μνήμη μας.
Παρόμοια γεγονότα τα οποία θεωρούμε δεδομένα μπορεί να είναι πολλές μικρές στιγμές ή εκκινήσεις στη ζωή μας. Για παράδειγμα η έναρξη μιας αθλητικής δραστηριότητας, ή η έναρξη της προσωπικής σου ψυχοθεραπείας.
Παλιότερα θυμάμαι στον ελληνικό χώρο να γιορτάζονται και να διαφημίζονται με λαμπερά χρώματα στα όρια του κίτς πολλές φορές, οι επέτειοι γνωριμίας ενός ζευγαριού ή η επέτειος γάμου του, τα γενέθλια και οι ονομαστικές εορτές. Παρατηρώ όμως ότι αυτές οι επέτειοι πλέον όλο και περισσότερο φθίνουν. Η καθημερινότητα μας έχει μπουκώσει αρκετά ώστε ο χρόνος για αναστοχασμό και αναμνηστικά ταξίδια στο νου, να είναι περιορισμένος.
Χάρη στη τεχνολογία όμως έχουμε κάποιον άλλο, να μας υπενθυμίζει όσα έχουμε καταφέρει και να μας δείχνει από που ξεκινήσαμε και που είμαστε σήμερα. Εφόσον μόνοι μας αφαιρούμαστε από τα επιτεύγματα μας, η τεχνολογία είναι ένας τρόπος αναμνηστικών ενέσεων. Είναι μια ευκαιρία να σταθούμε και να βάλουμε απέναντι μας αυτή τη διαδρομή που έχουμε ακολουθήσει κάθε φορά. Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να μας εντυπωσιάσει ο ίδιος μας ο εαυτός με αυτά που έχει κατορθώσει.
Παίρνοντας χρόνο να αναστοχαστώ αυτή τη διαδρομή, παρατήρησα πράγματα που όχι απλώς μου διέφευγαν αλλά ίσως και να μην τα είχα αντιληφθεί, τουλάχιστον συνειδητά αν δεν είχα επιλέξει να συνδεθώ με την ανήμνηση του google photos. Για παράδειγμα είδα ότι όχι μόνο έκανα ένα μεγάλο επαγγελματικό βήμα σε ένα σχεδόν εχθρικό πολιτικό-οικονομικό πλαίσιο για το ελεύθερο επάγγελμα, αλλά ακόμη περισσότερο αυτό το βήμα επηρέασε :
ενδυναμώνοντας τη σχέση μου με τη σύντροφό μου καθώς ήταν ένας από τους κύριους συνεργάτες μου σε αυτό το βήμα
το επαγγελματικό μου δίκτυο. Διεύρυνα τις συνεργασίες μου και συμμετέχω σε μια ομάδα με συναδέλφους που εκτιμώ και θαυμάζω τη δουλειά τους.
γνώρισα άλλους συναδέλφους που διατηρούν τους δικούς τους χώρους και ενθαρρύναμε ο ένας τον άλλο στα επαγγελματικά μας βήματα.
ήρθα σε επαφή με μια νέα γειτονιά και γνώρισα ανθρώπους από διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους. Κάθε πρωί λοιπόν που πηγαίνω στο γραφείο, έχω την ευκαιρία να συνδεθώ και να ανταλλάξω δυο κουβέντες με τους γείτονές μου.
ενθαρρύνθηκα να συμμετέχω σε νέα εκπαιδευτικά προγράμματα
ξεκίνησα δραστηριότητες όπως το τρέξιμο που προηγουμένως δεν μπορούσα να έχω στη καθημερινότητα μου
με τη σειρά τους τέτοιου είδους δραστηριότητες με βοήθησαν να έρθω σε επαφή με το σώμα μου
και αυτή η επαφή και σύνδεση με το σώμα με βοηθάει να αναγνωρίζω τις σωματικές μου αισθήσεις κατά τη διάρκεια μιας θεραπευτικής συνεδρίας αλλά και γενικότερα στη ζωή μου.
Όλα αυτά λοιπόν και την τεράστια επιρροή που άσκησε η απόφαση που πήρα πριν 3 χρόνια, δεν θα τα είχα αντιληφθεί αν δεν στεκόμουν σε αυτή την υπενθύμιση και αν δεν είχα πάρει λίγο χρόνο να φτιάξω μια επετειακή στιγμή. Οι επέτειοι μας βοηθούν να παρακολουθήσουμε από απόσταση τη διαδρομή που έχουμε διανύσει και να νιώσουμε ευγνωμοσύνη για το σημείο που είμαστε και που ονειρευόμασταν κάποτε ότι θέλουμε να φτάσουμε.
Τροφή για σκέψη:
Εσύ γιορτάζεις κάποια επέτειο ;
Ποια πρόσωπα συμμετέχουν σε αυτή τη "γιορτή" ;
Όταν κοιτάς πίσω βλέπεις να έχουν επηρεαστεί άλλοι τομείς της ζωής σου ;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου