Ψυχικές Διαταραχές
Ένας από τους όρους που χρησιμοποιούνται όλο και συχνότερα στη καθημερινή χρήση του λόγου είναι ο όρος των ψυχικών διαταραχών ή ψυχιατρικών διαταραχών. Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο μιλούν για αυτές τις διαταραχές, τις κατηγοριοποιούν και έπειτα αποδίδουν μια από αυτές σε ανθρώπους που εκφράζουν μια σειρά συμπτωμάτων. Τι είναι όμως τα συμπτώματα αυτά? Πώς τα συμπτώματα αυτά συνιστούν μια ψυχική διαταραχή? Τι είναι τελικά ψυχική διαταραχή και υπάρχει λύση ή θεραπεία σε ένα ψυχιατρικό πρόβλημα?
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), υπάρχουν πολλές διαφορετικές ψυχιατρικές διαταραχές και κάθε μια από αυτές εκφράζεται με ένα διαφορετικό τρόπο. Γενικώς οι διαταραχές αυτές χαρακτηρίζονται όπως ενημερώνει ο WHO από αποκλίνουσες ή ασυνήθιστες σκέψεις, αντιλήψεις, συναισθήματα, συμπεριφορές και σχέσεις με τους άλλους. Χαρακτηριστικό επίσης των διαταραχών αυτών είναι η δυσφορία που μπορεί να προκαλούν στο άτομο που βιώνει μια τέτοιου είδους διαταραχή ή στους φροντιστές και σημαντικούς άλλους. Επίσης μια ψυχιατρική διαταραχή προκαλεί εκτεταμένη δυσκολία στη λειτουργικότητα του ατόμου σε σημαντικού τομείς της ζωής του όπως το επαγγελματικό πεδίο, τα ακαδημαϊκά καθήκοντα, οι διαπροσωπικές- κοινωνικές σχέσεις και άλλοι τομείς της λειτουργικότητάς του.
Η απόδοση κάποιας ψυχικής διαταραχής σε έναν άνθρωπο απαιτεί την παρουσία διάφορων συμπτωμάτων τα οποία ορίζονται από επιστημονικά κριτήρια και την ενδελεχή αξιολόγηση από κάποιον κλινικό ψυχίατρο. Οι ψυχίατροι είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να διαγνώσουν κάποια ψυχική διαταραχή, να συνταγογραφήσουν φάρμακα ή και να συστήσουν ή και να διεξάγουν ψυχοθεραπεία. Συχνά συνεργάζονται με ψυχολόγους- ψυχοθεραπευτές και προσπαθούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν κάποια ψυχιατρική διάγνωση. Τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία γίνονται οι διαγνώσεις είναι αυτά τα οποία καταγράφονται στο DSM-5 η το ICD-10, δυο διαγνωστικά βιβλία που περιλαμβάνουν όλα τα κριτήρια των ψυχιατρικών διαταραχών.
Τα συμπτώματα των διαταραχών είναι η έκφραση κάποιου προβλήματος. Είναι το σημάδι ότι Ωπ κάτι δεν πάει καλά. Όπως ακριβώς ο έντονος και ενοχλητικός βήχας μπορεί να είναι το σύμπτωμα κάποιας πάθησης στο πνεύμονα έτσι και στη περίπτωση κάποιας ψυχικής διαταραχής ένα σύμπτωμα μπορεί να είναι ο υπερβολικός φόβος για τα ύψη, υπερβολικός με την έννοια ότι αποκλίνει από το φυσιολογικό φόβο που νιώθουν οι περισσότεροι άνθρωποι σε παρόμοιες υψομετρικές συνθήκες. Με άλλα λόγια τα συμπτώματα είναι όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά τα οποία συλλέγονται κάτω από την εκάστοτε ομπρέλα μιας νόσου ή διαταραχής.
Από τη στιγμή που κάποιος πληροί τα κριτήρια βάση συμπτωματολογίας για μια διαταραχή τότε αποδίδεται στο άτομο αυτό μια διάγνωση. Μεταξύ των ψυχικών διαταραχών πιο συχνά συναντάμε τις διαταραχές διάθεσης ή καταθλιπτικές διαταραχές, τις αγχώδεις διαταραχές και τις ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές. Φυσικά υπάρχουν πολλές άλλες όπως οι διαταραχές προσωπικότητας ή οι διαταραχές σίτισης και οι διαταραχές σωματικών συμπτωμάτων και άλλες αλλά οι πρώτες είναι ορισμένες μόνο οι οποίες εντοπίζονται συχνότερα.
Συχνά οι διαταραχές τρομάζουν τους ανθρώπους, ειδικούς και μη ειδικούς κλινικούς. Ειδικότερα η χρήση εξειδικευμένης ορολογίας γύρω από τα συμπτώματα, η έλλειψη ενσυναίσθησης και η μηχανιστική και γρήγορη αξιολόγηση λόγω συνθηκών ζωής αλλά και λόγω της οργάνωσης των κλινικών δομών- ιδίως στην Ελλάδα- πυροδοτούν συναισθήματα φόβου και αγωνίας, απόγνωσής και βαθιάς θλίψης. Έτσι η ψυχιατρικές διαταραχές ταυτόχρονα με το βάρος που φέρουν όπως κάθε άλλη ιατρική, παθολογική διαταραχή φέρουν και το βάρος του "λόγου", του τρόπου με τον οποίο μιλάμε για αυτές. Πέρα λοιπόν από τη διάγνωση αυτή καθ' αυτή μια ψυχιατρική διαταραχή γίνεται βαρίδι στον άνθρωπο ή στους ανθρώπους που φροντίζουν το άτομο με τη διάγνωση. Το κοινωνικό σύνολο και η πρόσβαση σε πληθώρα μη έγκυρων πηγών γύρω από τις ψυχικές διαταραχές ανδρώνει ένα λόγο ώστε η νόσος να γίνεται σύνοδο πολλές φορές αναπηρίας και ανικανότητας του ατόμου να λειτουργήσει και να ζήσει όχι μόνο επαρκώς αλλά και να ονειρεύεται ένα μέλλον καλύτερο και ένα παρόν ζωντανό.
Μεγάλο μέρος των διαταραχών αυτών μπορεί να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με τη βοήθεια ψυχοθεραπείας. Για ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειάζεται και φαρμακευτική συνταγογράφηση. Τι χρειάζεται για τη θεραπεία? Η επικοινωνία με κάποιον ειδικό ψυχολόγο, ψυχίατρο- ψυχοθεραπευτή, μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους θέασης των πραγμάτων. Η εγκαθίδρυση θεραπευτικής σχέσης, η συνεργασία, ένα υποστηρικτικό δίκτυο, ενσυναίσθηση, αγνό ενδιαφέρον για τον άλλο και τη ζωή του απαλλαγμένο από προκαταλήψεις και προκατασκευασμένες γνώσεις, μπορεί να είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά μιας εν δυνάμει αποτελεσματικής βοήθειας. Πέραν όλων όμως το πιο σημαντικό είναι η πρόληψη. Η πρόληψη μπορεί να εγγυηθεί μια υγιή και το δυνατό με περισσότερα όνειρα ανθρώπινη και κοινωνική ανάπτυξη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου