Τις εορταστικές μέρες καλούμαστε να συμμετέχουμε σε συλλογικές δραστηριότητες όπως το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου, να φάμε μαζί με άλλους συγγενείς τους οποίους μπορεί και να μη συμπαθούμε ιδιαίτερα, να βοηθήσουμε γονείς ή άλλα συγγενικά πρόσωπα να εκπληρώσουν τις προσδοκίες τους για το εορταστικό τραπέζι. Μπορεί βέβαια και να προσπαθούμε να αποφύγουμε τέτοιου είδους δραστηριότητες είτε δηλώνοντας με την απουσία μας τη δυσφορία που μπορεί να νιώθουμε, είτε ακόμη πιο συχνά αποσυρόμενοι στο κινητό. Τα συναισθήματα είναι πολυποίκιλα και το ίδιο και οι αντιδράσεις μας. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο τα εορταστικά τραπέζια να καταλήγουν με τσακωμούς καθώς συγκρούονται οι ιδέες διαφορετικών ανθρώπων και γενεών. Έτσι η απόσυρση από τέτοιου είδους τελετουργίες μοιάζει μια καλή λύση για την αποφυγή της όξυνσης των συγκρούσεων.
Ωστόσο οι τελετουργίες κάθε μορφής μπορούν να σώσουν τις διακοπές.
Σε μια σειρά ερευνών που δημοσιεύονται στο Journal of the Association for Consumer Research εκατοντάδες άνθρωποι περιέγραψαν τα τελετουργικά που συμμετέχουν με τις οικογένειες τους κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και του Πάσχα. Φάνηκε ότι εκείνοι που δήλωσαν ότι συμμετείχαν σε συλλογικές δραστηριότητες σε αντίθεση με αυτούς που ισχυρίστηκαν ότι δεν συμμετείχαν, ένιωσαν πιο κοντά στις οικογένειες τους, κάτι το οποίο έκανε τις διακοπές τους πιο ενδιαφέρουσες και το οποίο με τη σειρά του προσέφερε περισσότερη ευχαρίστηση. Το ενδιαφέρον ήταν ότι η ευχαρίστηση δεν είχε να κάνει με τον τύπο της τελετουργίας όσο με τον αριθμό των τελετουργιών στις οποίες συμμετείχαν.
Το ερώτημα το οποίο ωστόσο δεν μελετήθηκε από την έρευνα ήταν αυτό της αιτιότητας. Είναι δηλαδή τα τελετουργικά που αυξάνουν την ευχαρίστηση των διακοπών ή τα άτομα που ήδη απολαμβάνουν τις εορταστικές διακοπές επιδίδονται σε περισσότερες τελετουργίες? Σύμφωνα με τον Ovul Sezer, οποιοδήποτε και αν είναι το τελετουργικό, όσο μικρό και αν φαίνεται, βοηθά τους ανθρώπους να έρθουν πιο κοντά ο ένας στον Άλλο. Μερικές τελετουργίες δεν ξέρουμε γιατί τις κάνουμε αλλά φαίνεται ακόμη να τις διατηρούμε και να δουλεύουν με κάποιο τρόπο.
Η παρούσα έρευνα δίνει την ευκαιρία να αναρωτηθούμε γιατί υπάρχουν οι τελετουργίες, γιατί υπάρχουν οι γιορτές και τι νοήματα και συμβολισμοί προσδίδονται. Ζούμε σε μια παγκόσμια κοινότητα ίσως περισσότερο απομονωμένοι απ' ότι θα μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ. Και αυτό είναι το οξύμωρο της σημερινής εποχής. Μπορούμε να συνδεόμαστε όλοι μαζί, όσο μακριά και αν είμαστε αλλά την ίδια στιγμή μπορούμε να είμαστε τόσο κοντά και αποσυνδεδεμένοι με το τι πραγματικά νιώθουμε μέσα στη συλλογικότητα στην οποία βρισκόμαστε.
Οι εορταστικές τελετουργίες είναι ένας τρόπος ίσως να έρθουν οι άνθρωποι κοντά. Να βιώσουν και να θρέψουν εκείνα τα κομμάτια του εαυτού τους που άφησαν παραμελημένα κατά τη διάρκεια ενός φαιού έτους και ενός χρόνου με ταχείς ρυθμούς. Μέσα από τη συμμετοχή σε τελετουργίες μπορεί κανείς να προσπαθήσει να καλλιεργήσει την αίσθηση του μαζί, και να ανταμώσει με ανθρώπους που δεν είδε για καιρό. Οι τελετουργίες μπορεί να δίνουν την δυνατότητα να αναρωτηθούμε τι έχει πραγματικά αξία στη ζωή. Οι άνθρωποι συμμετέχουν σε συμπόσια για να ανταλλάξουν γνώμες και ιδέες. Συμμετέχουν σε εορταστικές εκδηλώσεις για να ανταλλάξουν ευχές και νιώθουν καλύτερα όταν μπορούν να μοιράζονται. Ακόμη και ο "μοιραζόμενος" πόνος απαλύνεται σε σχέση με τον ανέκφραστο πόνο.
Η αυθεντική δημοσίευση του άρθρου:
Hutson, M. (2016). The More Rituals the Merrier. Scientific American Mind, 27(6), 8–8. doi:10.1038/scientificamericanmind1116-8a
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου