Ο βουδισμός υποστηρίζει ότι η οδύνη προέρχεται από τον κοπιώδη αγώνα του ανθρώπου να απαλλαγεί από αυτή και τη διαρκή επιθυμία του για την ευχαρίστηση. Αν απαλλαγεί από την επιθυμία αυτή θα πάψει να υποφέρει από την οδύνη.
Η ζωή είναι γεμάτη από αντιξοοτητες. Η σύγχρονη εποχή αναδεικνύει διαρκώς τις κακουχίες που έχουν οι άνθρωποι να αντιμετωπίσουν. Τα στρεσογονα γεγονότα επηρεάζουν την ψυχική υγεία των ανθρώπων και σε παράλληλοτητα τη σωματική και την κοινωνική τους ευημερία.
Οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μας εκλύει την ενεργοποίηση του μηχανισμού στρες στο σώμα μας. Είτε πρόκειται για ευχάριστα γεγονότα, είτε πρόκειται για δυσάρεστα συμβάντα, ο οργανισμός μας ενεργοποιείται ώστε να ανταπεξέλθει στο "νέο".
Είναι αναπόφευκτο να ζήσουμε αλλαγές στη ζωή μας. Το στρες, ο πόνος και η οδύνη είναι μέρος αυτού του φωτεινού μεσοδιάστηματος όπως χαρακτήριζε ο Καζαντζάκης τη ζωή. Η αβεβαιότητα μοιάζει να είναι η μόνη μας βεβαιότητα πλέον.
Εκθετοι καθώς ήμαστε σε διαρκεις αλλαγές, απομονωμένοι μέσα στις μεγαλουπολεις και διαρκώς βομβαρδιζομενοι από τραγικά γεγονότα και ειδήσεις, η ανάγκη για ασφάλεια ακόμη και καμουφλαρισμενη πίσω από τα συναισθήματα του θυμού ή της δυναμικότητας είναι υψίστης σημασίας.
Η πορεία της ζωής μπορεί να είναι ανηφορικη. Να έχει σκαμπανεβασματα, τριγμούς, απώλειες και κυρίως γεγονότα που δεν υπόκεινται στον έλεγχο μας.
Για όλα αυτά η κυρία Κατερίνα, θυμωμένη σήμερα με τις κρατικές παροχές, με τη κοινωνία και με την "αδερφοφαγια", βαθιά λυπημένη και απογοητευμένη κοντά στην ηλικία των 70 και έχοντας δύο εγγόνια με πλησίασε στο σταθμό ενός τρένου. Το βλέμμα της τραχύ και τα μάτια της ορθάνοιχτα με τα χείλη της να έχουν γεύση πίκρας, μιλούσαν από μόνα τους.
Η συζήτηση άρχισε να ρέει και η κυρά Κατερίνα από το Φλαμπουρο, άρχισε και αυτή ορμητικα να αγορευει. Μιλώντας με την ίδια θλίψη και θυμό που κάθε τριγμός μπορεί να φέρνει στον άνθρωπο αποφάσισε να κάνει μια επιλογή. Αποφάσισε να δει τις δυσκολίες με θάρρος. Και αυτή ήταν και η συμβουλή της προς εμάς.
Μάλλον καθηγήτρια αρχαίων ελληνικών μας νουθετησε :
Θαρσείν χρή ταχ' αύριον έσετ΄ άμεινον", που σημαίνει "Πρέπει να έχετε θάρρος ίσως αύριο να είναι καλύτερα".
Με θάρρος μπορεί κανείς να προχωρά στη ζωή. Και το θάρρος δεν ειναι αναπόσπαστο από τα άλλα συναισθήματα. Με θάρρος και με αγωνία, με θάρρος και με λύπη, με θάρρος και ελπίδα και με την ευθύνη της επιλογής μας μπορούμε να απαντάμε σε κάθε κακοτοπια και αναποδιά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου